Wil jij dit jaar je Valentijn verrassen of jullie liefdesband verdiepen? Dit zijn acht romantische recepten en cadeautips om de liefde tussen jullie te laten bloeien.
Een superromantisch dessert waarmee jij je liefde en genegenheid voor jouw Valentijn uitdrukt. Als je zijn of haar hart nog niet gestolen hebt, dan doe je dat wel met deze heerlijke mousse met frambozen in een hartvormig bakje van witte chocola.
Houd je ook zo van geroosterde amandelen en amandelspijs? Amandelen zijn heerlijk en enorm veelzijdig. Je kunt deze noten voor meer toepassingen gebruiken dan voor snacks en ander lekkers. Van amandelmeel kun je ook fantastische cakes en andere smakelijke en gezonde baksels maken. Dit kun je allemaal met amandelen doen:
Niet alleen tarwebloem is geschikt voor het maken van een heerlijke cake. Ook amandelmeel leent zich prima voor fantastisch gebak. Misschien rijst de cake in dit recept niet zoveel als die van gewone bloem. De smaak en textuur zijn echter fantastisch.
Pasen staat voor de deur en hier in België is de Paasvakantie begonnen. Tijd dus om met de kinderen iets leuks te verzinnen. Hetzij een knutsel, hetzij iets lekkers in paassfeer. Nu had ik in de goodiebox van HomeMade, die ik tijdens een event had gekregen, nog een mix voor regenboogkoekjes en wist ik het: hier gaan we eetbare paashangers van maken.
Het oorspronkelijke idee kreeg ik eigenlijk al tijdens kerst. Wie heeft al niet eens kerstkransjes in de kerstboom gehangen? Bij mijn schoonmoeder hangen met kerst altijd chocoladekransjes in de boom, die de kleinkinderen dan mogen pakken. Waarom doen we zoiets niet ook een keer met Pasen? De regenboogkoekjes zijn daar perfect voor geschikt.
Het was weer eens tijd voor een nieuw koekje. En deze anijsmakronen zijn echt supermakkelijk te maken. ‘Ik kan niet bakken’ is met dit koekje geen reden meer. Sowieso denk ik dat iedereen kan bakken en/of koken. Alles is te leren, als je maar wil. Ik heb al heel wat redenen gehoord waarom men niet zou kunnen bakken/koken. Geen tijd, niet de juiste apparatuur, veel te moeilijk en ja, zelfs ‘mijn keuken is te klein’.
Deze Sinterklaas Sandwich Cookies zijn eigenlijk ontstaan door een challenge. Astrid van Bon Apetit bedacht een challenge waarbij je uit een ‘vergeten’ kookboek een recept maakt. Dit was de tweede keer (de eerste keer maakte ik een paprika-bonen-spread) en het moest een recept zijn van pagina 26. Voor de challenge van november koos ik een boek dat ik al sinds 2001 heb: Stijlvol Tafelen van Donna Hay.
Matcha – je houdt ervan of je houdt er niet van. Er lijkt geen tussenweg te zijn als ik sommige reacties hoor. Ik dacht ook eerst dat ik in de laatste categorie zou vallen. Want mijn eerste ervaring was allesbehalve lekker. Bij die ene grote koffieketen, die op elke luchthaven te vinden is, dacht ik: oh, ze hebben hier nu ook een Matcha Latte, laat ik dat eens proberen.
Wat was dat een teleurstelling. En ik had nog wel een large gepakt! Het was bitter en het was net of ik vloeibaar gras naar binnen aan het werken was. Dan maar suiker toevoegen. En nog meer suiker. Maar nee, het was nog steeds bitter en het smaakte nog steeds naar gras. Geen succes. Het was me nog gelukt een halve beker leeg te drinken, maar verder kwam ik echt niet.
Terwijl kokosmakronen en makronen met amandelen alom bekend zijn, geldt dat voor hazelnootmakronen helemaal niet zo, nochtans is dat buiten Duitsland zo. En dat is jammer, want ze zijn waanzinnig lekker. En makkelijk te maken.
In Duitsland kun je al jaren gemalen hazelnoten kopen, ze liggen standaard bij de bakbenodigdheden in zowat elke supermarkt. Tot voor kort was het in Nederland en België wat lastiger te krijgen, maar ook hier komt het steeds meer in de schappen te liggen. En je kunt natuurlijk ook bij talloze online noten- en zadenshops tegenwoordig gemalen hazelnoten oftewel hazelnootmeel kopen.
Maar je kunt ze natuurlijk ook makkelijk zelf malen, in een sterke blender of keukenmachine. Dat deden wij vroeger thuis ook, toen er nog helemaal geen gemalen noten te krijgen waren. Ik kan me nog herinneren dat ik samen met mijn moeder hazelnoten en amandelen maalde voor alle kerstkoekjes.
Maar goed, ook al kan ik het zelf en is het misschien ook wel voordeliger, ik vind het toch wel erg makkelijk om gemalen en al te kopen. Zelf koop ik alles in bulk in als we naar Duitsland gaan in de vakantie, maar we gaan ook nog wel eens een dagje op en neer om te shoppen en boodschappen te doen. Zeker in december is dat ook nog eens extra gezellig door de kerstmarkten overal.
Meestal begin ik overigens andere soorten koekjes te bakken, waarvoor doorgaans alleen eidooier nodig is. En zit ik dus vaak met 10 of meer eiwitten te koekeloeren. Meestal bewaar ik ze nu meteen per 3 of 4 in een bakje in de koelkast en kan ik dan makkelijk makronen en schuimpjes maken. Zo dus ook deze hazelnootmakronen, met de 4 eiwitten die overbleven nadat ik mij Butterplätzchen had gemaakt.
4 eiwitten
Een paar druppels citroensap
250 g suiker
400 g gemalen hazelnoten
Verwarm de oven voor op 150°C en bekleed een bakplaat met bakpapier. Ik gebruik overigens twee bakplaten, zo kunnen de koekjes achter elkaar gebakken worden.
Klop het eiwit met een paar druppels citroensap stijf.
Voeg beetje bij beetje de suiker toe, terwijl je door blijft kloppen.
Meng dan de gemalen hazelnoten met een spatel door het eiwit.
Leg m.b.t. twee theelepels kleine hoopjes op de bakplaat. Gebruik grotere lepels voor grotere makronen. Ik vind het makkelijk om een portioneertang of ijsschep te gebruiken. Er zijn ook extra kleine te koop of sets met meerdere maten te koop.
Bak ca. 15-20 minuten in het midden van de oven.
Ze zijn nog zacht als ze uit de oven komen. Laat ze eerst zo’n 5 à 10 minuten op de bakplaat afkoelen en leg ze dan op een afkoelrekje om volledig af te koelen.
Ik haalde uit dit recept 16 grote makronen en ca. 45 kleintjes.
Ze zijn echt onwijs lekker. Je kunt ze ook in chocolade dopen, wordt het extra feest.
Eet smakelijk!
Op de meeste dagen proberen we met z’n allen te ontbijten. Dan zitten we ook echt allemaal samen aan de ontbijttafel. Maar als ik ga werken, dan vertrek ik heel vroeg om de files voor te zijn, en dan liggen de jongens nog te slapen. Mijn ontbijt neem ik dan ook steevast mee naar werk om dan daar in alle rust tijdens het werk te ontbijten. Meestal is dat dan kwark of yoghurt met vers fruit en granola. En heel soms maak ik ontbijtkoekjes, zoals deze choco-banaan-ontbijtkoekjes.
Deze choco-banaan-koekjes zijn een prima ontbijt als je snel de deur uit moet. Ze zijn ook een gezonde snack tussendoor of na school als je even extra energie kunt gebruiken. Ze zijn suikerarm en glutenvrij, maar zitten bomvol smaak. En snel en makkelijk te maken ,dus is er ook geen reden om deze niet even door de week gauw even te maken.
200 g geprakte banaan (ca. 1,5 banaan)
1 ei (L)
25 g honing (ca. 1 à 2 eetlepels)
75 g havermeel
20 g cacaopoeder
1/2 tl baksoda
100 g havervlokken
10 g chiazaad
50 g grof gehakte hazelnoten
5 dadels, in stukjes gesneden
Verwarm de oven voor op 180°C (160°C hete lucht) en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Meng de banaan met het ei en de honing.
Doe het havermeel, cacaopoeder en baksoda erbij en meng even goed door.
Schep er vervolgens de havervlokken, chiazaad, hazelnoten en dadels erdoor.
Pak een ijsschep (of twee lepels) en portioneer de koekjes.
Leg ze op de bakplaat en druk ze wat plat (bijvoorbeeld met de onderkant van een glas of de bolle kant van een lepel).
Bak ca. 20 minuten in het midden van de oven.
Laat afkoelen (hoewel ze warm ook erg lekker zijn).
Tip 1: proef eerst hoe zoet de banaan is en pas eventueel de hoeveelheid honing aan.
Tip 2 : de hazelnoten kun je ook door andere noten en/of zaden vervangen.
Met de ijsschep gaat het portioneren overigens perfect. Alle koekjes zijn dan even groot en worden ook mooi rond. Met een ijsschep haal je hier ongeveer 10 – 12 ontbijtkoekjes uit.
Neem jij altijd voldoende tijd om te ontbijten?
Eet smakelijk!
Sugar Cookie Bars, klinkt best fancy maar eigenlijk is het gewoon één groot koekje in een bakblik gebakken en dan in stukken gesneden. Een soort plaatkoek dus. Het is een recept dat ik inmiddels al een paar jaar maak en zo vaak heb gemaakt, dat ik er niet bij stil heb gestaan om het een keer uit te werken.
Het oorspronkelijke recept komt van de Amerikaanse foodblog Lauren’s Latest. Het is één van de eerste foodblogs die ik ooit ben gaan volgen en dat is inmiddels zo’n 6 jaar geleden. Toen Lauren het recept had geplaatst vond ik het zo’n leuk idee, dat ik het meteen ben gaan maken. In het originele recept gaat er nog een soort suikerglazuur op, maar dat heeft het koekje m.i. helemaal niet nodig en laat ik dus standaard weg. En met nauwelijks aanpassingen maak ik deze sugar cookie bars dus nog steeds.
En met succes, want ze vinden overal gretig aftrek. Wel moet ik de kanttekening maken dat ze qua smaak wat op marsepein lijken door het amandelaroma, en daar moet je wel van houden. Maar… als je dat weglaat en wat extra vanille of een ander aroma of extract toevoegt (citroen is ook errug lekker), kun je toch je eigen koekje maken.
Niet alleen de smaak en de textuur (heerlijk mals) vind ik top. Het is ook zo ontzettend makkelijk. Ik ben dol op koekjes, maar heb niet altijd even veel zin in het extra werk wat dat soms met zich meebrengt. Koelen van het deeg, uitrollen, uitsteken, noem maar op. Dit is gewoon alles tegelijk in de kom, mengen, in het bakblik drukken, bakken, snijden, opeten. Dus, waar wacht je nog op??
250 g ongezouten boter, op kamertemperatuur
225 g suiker
1 ei
1 tl vanille-extract
1 tl amandel-extract
400 g bloem
½ tl zout
1 tl bakpoeder
Verwarm de oven voor op 180°C (160°C hete lucht) en bekleed een bakblik met bakpapier. Ik gebruik hiervoor een brownievorm. Je kunt ook een ander formaat pakken, maar let daarbij op de dikte van het koekje.
Doe alle ingrediënten in een kom en kneed alles snel tot een deeg. Nu gebruik ik hier heel graag mijn keukenmachine voor, maar dat is helemaal niet nodig. Met de hand gaat het net zo goed.
Druk het deeg vervolgens in de bakvorm. Gebruik eventueel de bolle kant van een lepel of de onderkant van een glas om de bovenkant wat glad te strijken.
Bak ca. 25-30 minuten in het midden van de oven.
Laat afkoelen en snijd in stukken.
Eet smakelijk!
Zowel in Nederland als in België zijn nu alle scholen weer begonnen. De tijd voor regelmaat maar ook hectiek van alledag is weer aangebroken. Op tijd naar bed en op tijd opstaan, huiswerk maken, sporten, hobby’s, afspraakjes… in veel huishoudens is het nogal wat kunst- en vliegwerk om alles weer op de rails te krijgen. En te houden. Een ander terugkerend ritueel, dat soms ook wat stress met zich kan meebrengen, is het dagelijks klaarmaken van de lunchpakketten.
Bij ons was het voor de lunch eigenlijk altijd gewoon een paar boterhammen meegeven. Iets extra’s was ook nooit zo handig, met brooddozen met één groot vak. Zacht fruit was geplet tegen de tijd dat het lunch was, een koekje was verbrokkeld, en alles mixte nog eens met de boterhammen. Nee, mama, doe maar alleen een boterham. Maar ik wilde toch eens iets extra doen.
Dus voor dit jaar heb ik een investering gedaan: ik heb voor beide jongens (en voor mezelf) een Yumbox aangeschaft. Niet alleen een brooddoos met vakjes, maar ook nog eens vakjes die fatsoenlijk worden afgesloten. Dus geen geplet fruit, verbrokkelde koekjes of sompige boterhammen meer.
En dus kunnen nu extraatjes voor de lunch mee. Nu zie ik op het internet allerlei creaties langskomen. Met stempels en uitstekers voor de boterhammen, vormpjes om een gekookt ei in een figuur te veranderen, prikkers met grappige figuurtjes en nog meer. Nu kan ik er best inkomen dat je vooral voor moeilijke eters het eten zo aantrekkelijk mogelijk wil maken.
Maar a) dat hoeft bij ons niet, ze eten toch wel hun boterhammen en b) ik vind het zonde om korstjes af te snijden en weg te gooien en ook groente en fruit uit te steken. Wat doe je met alle restjes? Echt weggooien? Ik vrees dat ik alle ‘afval’ dus zou opeten. Ook geen goed plan dus.
Sowieso vinden ze het al feest als er een kleinigheidje extra in de doos gaat. Niet teveel, kreeg ik na de eerste dag al te horen van de mannen, want ze krijgen het binnen de tijd niet op (iets wat ik eigenlijk niet wil horen, dat de kinderen veel te weinig tijd krijgen om hun eten in alle rust op te eten). Een paar kleine snoepjes, paprika-reepjes en druifjes. Of een paar plakjes chorizo, een stukje kaas en wat pretzeltjes.
Als het aan de jongens ligt, is het prima zo. En ook al vind ik sommige dingen in die brooddozen misschien wat te ver gaan, ik vind ze stiekem ook wel leuk. Ik wilde meer doen. Er moest dus een compromis komen. Toevallig werd ook afgelopen weekend het thema van het FOODBLOG EVENT van Foodbloggers BENELUX voor september bekend gemaakt. Je kon kiezen tussen KOOKBOEK UIT JE VAKANTIE en BACK TO SCHOOL/WORK, oftewel broodtrommel of lunchbox hapjes.
Extra aansporing dus om met iets op de proppen te komen, zullen we maar zeggen. Wie ons een beetje kent of wie mijn blog al een tijdje volgt, zal niet zijn ontgaan dat we hier in huis een paar dino-fanaten hebben. Nu dacht ik aan koekjes in dino-vorm. Maar dat hebben we al vaak gedaan, niks nieuws. En ik had ook geen zin in deeg uitrollen, uitsteken en dergelijke. Het moet snel gaan (we hebben het allemaal al druk zat), smakelijk zijn en ook wel cool genoeg voor de stoere kerels.
Hebben jullie een dino-liefhebber in huis? Dan zullen jullie vast ook heel veel dino-figuren hebben liggen. Wisten jullie dat jullie daar te gekke dinosporen mee kunnen maken? De jongens vonden dit echt te gek! En het mooiste is, deze koekjes zijn snel en makkelijk te maken. Minimum effort, maximum fun. Gegarandeerd! Geen dino-liefhebbers? Niet getreurd, het kan ook met allerlei dierfiguren en andere voorwerpen.
500 g bloem
200 g suiker
300 g ongezouten boter
4 eigeel
2 tl citroen-aroma
Optioneel: andere aroma’s zoals vanille of amandel
Extra nodig: een dino-figuur of ander speelgoed om een afdruk te maken
Verwarm oven voor op 180°C (160 hete lucht) en bekleed één of twee bakplaten met bakpapier.
Doe alle ingrediënten in een grote kom en meng snel tot een egaal deeg. Ik gebruik hier graag de keukenmachine voor. Snel kneden en op het laatst nog even open het werkblad doorkneden.
Wil je de koekjes later maken, vorm een bol en wikkel deze in huishoudfolie. Zet in de koelkast tot gebruik.
Om makkelijk in porties te verdelen snijd ik het deeg meerdere keren doormidden. Als de stukken de gewenste grootte hebben, rol ik er balletjes van.
Doop de ‘poot’ in wat bloem om plakken te voorkomen.
Druk met de ‘poot’ het deegballetje plat. Je krijgt tegelijkertijd een mooi rond koekje én een pootafdruk.
Leg alle koekjes met een beetje afstand (ze lopen een heel klein beetje uit) op de beklede bakplaat.
Bak in het midden van de oven ca. 10-12 minuten.
De koekjes zijn nog zacht als ze uit de oven komen. Laat ze een paar minuten op de bakplaat liggen en leg ze dan voorzichtig op een afkoelrekje.
Afhankelijk van de grootte haal je hier 40-60 koekjes uit.
De koekjes zijn lekker mals en blijven, mits luchtdicht verpakt, een paar weken goed.
Het zijn leuke en lekkere koekjes om bij een verjaardag uit te delen of als verrassing in de koekendoos/broodtrommel te doen.
Eet smakelijk!
PS: alle andere inzendingen kun je op Pinterestbord van het FOODBLOGEVENT terugvinden.
Wie het koekje voor het eerst proeft, krijgt altijd een soort feest van herkenning maar kan het niet meteen thuis brengen. ‘Dat smaakt bekend, maar wat is het ook alweer?’ Als je dan zegt dat er speculoospasta in zit, dan is de reactie vaak: ah ja, natúúrlijk, dat proef ik.
Inmiddels zijn de speculooskoekjes bij ons wel bekend en vinden ze ook gretig aftrek overal. Had ze een jaar of twee geleden voor het eerst gemaakt en tussen de kerstkoekjes gedaan. Afgelopen jaar zaten ze er niet tussen en werd telkens gevraagd waar toch die lekkere koekjes waren van het jaar daarvoor. Dus dit jaar braaf weer gemaakt, denk dat dat wel gewaardeerd zal worden. In ieder geval vond ik het nu ook tijd om het recept te delen. Kun je deze heerlijke koekjes maken wanneer dat je wil ;).
250 g ongezouten boter (kamertemperatuur)
200 g speculoospasta
250 g cassonade (lichtbruine basterdsuiker)
250 g witte suiker
2 eieren
2 tl vanille-extract
1 tl zout
2 el maïzena
600 g bloem
Verwarm de oven voor op 180°C (160°C hete lucht) en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Klop de boter, speculoospasta en de suikers tot een lichte massa. Ik gebruik mijn keukenmachine hiervoor, maar je kunt ook een handmixer gebruiken.
Voeg de eieren en vanille-extract toe en meng goed door elkaar.
Meng in een aparte kom zout, maïzena en bloem.
Voeg al kloppend langzaam de bloem toe en meng tot je een egaal deeg hebt.
Gebruik twee lepeltjes of een kleine portioneerschep om deeg te pakken en op de bakplaat te leggen. Laat voldoende ruimte tussen de koekjes, ze spreiden nog wat uit tijdens het bakken.
De baktijd is afhankelijk van de grootte van de koekjes. Bij de grote had ik 15 minuten nodig, bij de kleinere 10. Ze zijn klaar als de randen net een beetje aan de onderkant bruin beginnen te kleuren.
Haal de plaat uit de oven en laat de koekjes eerst een paar minuten op de bakplaat afkoelen. Ze zijn recht uit de oven nog veel te zacht om op te pakken.
Leg ze dan voorzichtig op een afkoelrek om ze volledig af te laten koelen.
Luchtdicht verpakt blijven de koekjes een aantal weken goed.
Eet smakelijk!
PS: ik haalde hier 40 grote en 70 kleine koekjes uit. Je kunt dit recept ook halveren of verdubbelen.
PPS: meer koekjesrecepten nodig? Kijk eens naar mijn Top 5 Kerstkoekjes!
Butterplätzchen zijn misschien wel de meest klassieke van alle kerstkoekjes. Deze uitsteekkoekjes hebben een heerlijke boterige smaak, een vleugje citroen en zijn lekker zacht. Dit is een must voor de koekjesschaal.
Deze vanillekoekjes zijn eigenlijk een vormvariatie op de zeer traditionele Vanillekipferl, een ander beroemd kerstkoekje dat zijn oorsprong in Duitsland, Oostenrijk en Bohemen vindt. Ik heb ze, zoals het hoort, in het begin wel in halvemaanvorm gemaakt. Maar ik werd daar te lui voor en op gegeven moment heb ik gewoon rond gemaakt. Maar de smaak is nog altijd hetzelfde. Dit koekje is dan ook een vast onderdeel van onze kerstkoekjesschaal.
Oké, technisch gezien is dit geen koekje, maar deze chocoladekokosballen zijn het meest gevraagde ‘kerstkoekje’, elk jaar opnieuw. Het is gewoon geen kerst zonder deze ballen. Ze zijn makkelijk te maken, totaal ongezond (in feite boter met suiker, maar wat maakt het uit) en ze zijn zo vreselijk lekker.
Deze koekjes zijn niet alleen schattig om te zien, ze ook nog eens superlekker en heel makkelijk te maken. Het zijn kleine vanillekussentjes en ze zijn nogal verslavend.
De laatste, maar zeker niet de minste, zijn deze kaneelsterren, Zimtsterne genaamd. Ze zijn zacht vanbinnen, met een knapperig meringue-korstje bovenop en hebben een heerlijke kaneelsmaak. Wederom een zeer traditioneel kerstkoekje.
Dit is mijn persoonlijke Top 5. Elk koekje heeft een lange traditie, met mooie herinneringen die me naar een ver verleden terug katapulteren. Heb jij een recept dat herinneringen oproept en dat je telkens opnieuw maakt?
Eet smakelijk!
Zimtsterne lijken wat op makronen, maar dan gemaakt van gemalen amandelen en bovenop een dunne laag meringue (die meegebakken wordt). Ze zijn lichtjes krokant aan de buitenkant, lekker zacht vanbinnen en heerlijk gekruid met kaneel Het is echt een waanzinnig lekker klein koekje. Als je ze niet kan krijgen, kun je ze ook heel makkelijk zelf maken.
Voor de koekjes:
300 g poedersuiker
500 g gemalen amandelen
2 tl kaneel
¼ tl sinaasappel-aroma
3 eiwit
Voor het glazuur:
1 eiwit
Snufje zout
125 g poedersuiker
Verwarm de oven voor op 150°C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Zeef de poedersuiker in een grote kom en voeg de gemalen amandelen en kaneel toe.
Meng goed door elkaar.
Voeg het sinaasappel-aroma en het eiwit toe en kneed tot je een soepel deeg hebt. Dit vergt wel even wat kneedwerk.
Het is een vrij plakkerig deeg. Het beste kun je dit tussen twee lagen huishoudfolie of twee lagen bakpapier uitrollen. Ik gebruik bakpapier en om te voorkomen dat het onderste vel alle kanten opschiet, sprenkel ik eerst wat water op het werkvlak. Zo blijft het bakpapier mooi liggen.
Rol het deeg niet te dun uit. De ideale dikte ligt ergens tussen 0,75 en 1 cm.
Steek de koekjes met een sterretjesvorm uit.
Maak het glazuur: klopt het eiwit met het zout stijf.
Voeg de poedersuiker toe en meng goed door elkaar.
Bedek elk koekje met het glazuur. Je kunt hiervoor een kwast gebruiken of je kunt elk koekje voorzichtig in het glazuur dippen.
Leg de koekjes op de met bakpapier beklede bakplaat en bak 12 minuten.
Laat de koekjes een paar minuten op de bakplaat afkoelen.
Leg ze daarna op een rekje om ze volledig af te laten koelen.
De Zimtsterne blijven luchtdicht verpakt een aantal weken goed.
Eet smakelijk!
Voorgaande jaren weigerde ik aan de vroege hype mee te doen. Kom op, Sinterklaas is pas begin december, dan ga je in september toch niet al aan de kruidnoten. Nog even wachten. Maar ik moet eerlijk bekennen, ik heb de strijd dit jaar (extreem) vroeg opgegeven. Ik beken: ik heb al weken kruidnoten in huis. De zoveelste zak eigenlijk al. Waarom ook wachten? Het is een lekker koekje, en als we daar zin in hebben, dan moet dat kunnen.
Daarnaast waren we zo’n maand geleden in Eindhoven en waar loop ik daar tegenaan? Een echte Van Delft Pepernotenwinkel! Eerst eraan voorbijgelopen. Op de terugweg trokken de lekkernijen mij gewoon de winkel in. Oh jee, ze laten je ook nog eens van alles proeven. Ik weet niet hoeveel smaakjes ik heb geproefd. Allemaal zo lekker. De meest spannende en gekke smaakcombinaties. Het is me gelukt om toch ‘maar’ met drie zakjes naar buiten te lopen: Limoncello, Sweet Chili en Seroendeng. Ik zweer het, het is maar goed dat het niet zomaar naast de deur ligt, want dat zou echt niet goed zijn voor me.
Want tja, die kleine krengen zijn wel mega-verslavend. De grootte heeft er vast een beetje mee te maken, het hapt zo makkelijk weg. Net als chips of pinda’s, net zo erg. Ook zijn het kleine suikerbommetjes, die je naar meer doen snakken. Niet zo best dus. Zeker niet als je probeert op suikers en koolhydraten in het algemeen te letten.
Als ik eenmaal aan kruidnoten begin, kan ik niet stoppen. Gaat een zak open, is die ook in een mum van tijd leeg. Nu wil ik ze echt niet voorgoed laten staan. Ik koop en eet ze nog steeds, maar ik vond het wel tijd om een alternatief te bedenken. Voor tussendoor, zullen we maar zeggen. Alles in balans ;-).
Dus ging ik afgelopen zondag de keuken in (het was er ook echt perfect weer voor, oftewel het was nat en koud) en probeerde wat uit. Alle testpersonen (d.w.z. de man en de jongens) vonden de smaak perfect, maar wat de zachtheid of knapperigheid betreft liepen de meningen nogal uiteen. De eerste partij bakte ik zo’n 20 minuten, wat redelijk zachte kruidnoten met een zacht binnenste opleverde. De tweede partij bakt ik 30 minuten, wat de kruidnoten knapperiger maakte, maar de binnenkant nog steeds een klein beetje zacht was. De laatste partij bakte ik dan 45 minuten en dat gaf knapperige kruidnoten, die ook van binnen knapperig waren.
Persoonlijk heb ik de knapperige, droge kruidnoten het liefst. De jongens vonden de zachte het lekkerst en mijn man… die zat er ergens tussenin. Dus als je dit recept wilt proberen, speel een beetje met de baktijden om te kijken wat je het lekkerst vindt. Let wel, als je net zo’n koekje verwacht als de echte kruidnoten, dan kom je bedrogen uit. Door de gebruikte ingrediënten is de smaak anders en textuur lijkt niet echt op die van Kruidnoten. Maar als je dat idee laat varen, krijg je er een lekker koekje voor terug.
50 g gemalen amandelen
200 g havermeel (gemalen havervlokken)*
1 tl xanthaan gom
100 g Xylitol
1,5 tl wijnsteenpoeder
1,5 el speculaaskruiden**
1 ei
100 g kokosolie
75 ml cashewmelk***
Optioneel: witte en pure (suiker/zuivelvrije) chocolade als glazuur.
*Gebruik gecertificeerd glutenvrij indien nodig.
**Je kunt ook koekkruiden of pumpkin spice gebruiken. Al deze mixen hebben in de basis bijna dezelfde ingrediënten, maar in andere verhoudingen.
***In plaats van cashewmelk kun je ook kokosmelk of amandelmelk gebruiken.
Meng alle droge ingrediënten in een kom.
Verwarm de olie en de melk samen totdat de olie gesmolten is. Meng goed door elkaar. Voeg het ei toe en meng nog eens goed door.
Doe de natte ingrediënten bij de droge en meng met een rubberen spatel tot een deeg.
Zet ca. 10 – 15 minuten in de koelkast.
Terwijl het deeg in de koelkast staat, verwarm de oven voor op 180°C en bekleed een bakplaat met bakpapier.
Haal dan het deeg uit de koelkast en rol er kleine balletjes van. Hoe kleiner je ze maakt, des te knapperiger worden ze. Houd je meer van een zachter koekje, kun je ze beter wat groter maken. Leg ze op de bakplaat.
Baktijden zijn afhankelijk van de grootte en hoe zacht of hoe knapperig je de kruidnoten wilt hebben. Ook zijn ze nog wat zacht als je ze uit de oven haalt, maar harden ze uit tijdens het afkoelen. Je zou daarom eerst een paar kunne bakken om te testen. Ben je tevreden, bak je de rest af.
Als ze eenmaal zijn afgekoeld kun je ze zo eten, of je dompelt ze in (suiker/zuivelvrije) witte en pure chocolade.
Geheel optioneel, maar een absolute aanrader 🙂
Eet smakelijk!
Dat is zo ongeveer de korte versie van het gesprek met de jongens toen ik liet zien wat ik had gemaakt. Je had die oogjes moeten zien. Groter konden ze niet worden. En toen kwamen de vragen en opmerkingen, allemaal in de trant van ‘zijn dit Star Wars koekjes?’, ‘kun je die eten?’, ‘zijn dit echte koekjes?’, ‘mogen wij die eten?’, ‘zijn die echt voor ons?’, ‘wow, hoe heb je dat gedaan?’, ‘heb je dat echt zelf gemaakt?’, ‘WOW’, ‘COOL’, etc. En stel je dan nu twee opgewonden jongetjes voor, op en neer springend en door elkaar kakelend, dat mijn oren ervan gingen piepen. Ziet je ’t voor je?
Sci-Fi
Een van de vragen was ook ‘waarom heb je die koekjes zo gemaakt?’. Zoals kinderen zijn, stellen ze altijd een hoop vragen. Waarom we bepaalde dingen doen, hoe iets werkt. Vrij normale vragen die elke ouder vast wel herkent. De ‘waarom’-vraag werd nu dus ook gesteld. Dus… Waarom? Omdat… dat het thema van de Crea Cross van deze week is en ik de eer heb om gastvrouw te zijn, samen met het meesterbrein achter deze uitdaging, Ilse. Als je meer over de uitdaging wil weten, ga dan snel naar de blog van Ilse: Kreanimo. Als je in het thema van deze week iets leuks, creatiefs wil delen, kun je onderaan je link toevoegen via de blauwe knop.
Sci-Fi was blijkbaar niet zo’n heel evidente keuze en vóór de start van de uitdaging hadden zich ook nog geen vrijwilligers voor dit thema gemeld. Tja, dus heb ik me opgegeven. Oh jee, maar wat nu? Gelukkig had ik nog een half jaar om erover na te denken hoe ik dit thema middels een recept zou kunnen interpreteren. Een hele tijd zat ik met een taart of cupcakes in het thema Sci-Fi in mijn hoofd. Versieringen in botercrème en fondant. Maar hoe meer tijd er verstreek, hoe meer zorgen ik me ging maken. Ik had namelijk nog steeds niks concreets bedacht. De maanden vlogen voorbij.
Het idee
Ik was al een tijdje over Star Wars aan het nadenken. En toen ik deze gegraveerde deegroller zag, wist ik het. Eindelijk had ik een idee: Star Wars koekjes! Ik had al een hele tijd gelden deegrollers met doodshoofden gezien en toen ik nu even op Google ging zoeken, vond ik zoveel geweldige ontwerpen. O.a. dus deze van Star Wars. Op Etsy heb ik dan een shop gevonden die ze op bestelling maakt. En ik kon het niet laten om er ietsje meer te bestellen (5 in totaal, oeps). Ik was echt helemaal door het dolle toen ik ze niet veel later in de bus had liggen!
Ik had mijn recept voor de uitsteekkoekjes kunnen gebruiken, maar ik bedacht dat ik nu ook een ander recept met jullie kon delen: Citroen-Roomkaas-Koekjes.
Hele delicate citroensmaak, zachte textuur. Werkelijk heerlijke koekjes. Het deeg is erg zacht en zelfs na een aantal uur in de koelkast vrij lastig om voor uitsteekkoekjes te gebruiken. Je zou ook gewoon hoopjes deeg op de bakplaat kunnen leggen en zo bakken. Heel makkelijk en net zo lekker. Maar toch wilde ik dit recept voor mijn Star Wars koekjes gebruiken. Het was de moeite echt meer dan waard. Als je een makkelijker deeg wil, gebruik gewoon dit recept.
Voor deze vreselijk lekkere en zo schattige Sci-Fi Star Wars koekjes klop je eerst 500g zachte ongezouten boter met 200g zachte roomkaas (allebei op kamertemperatuur). Voeg 450g suiker toe en klop (op medium snelheid) tot een redelijk luchtig geheel.
Voeg dan 2 eigelen, 2 theelepels citroenextract en 1/2 theelepel zout toe en klop dit goed door elkaar. Voeg 900g gewone bloem toe en klop tot alles goed gemengd is.
Zoals gezegd zal het deeg heel zacht zijn. Laat daarom minstens 1,5 tot 2 uur in de koelkast staan. Schep er dan telkens porties uit, leg op een bebloemd werkvlak en strooi royaal bloem eroverheen. Rol het deeg vervolgens met een gewone deegroller uit, ongeveer 1cm dik). Bestrooi het deeg weer met wat bloem en rol er nu één keer met de gegraveerde deegroller over. Druk tijdens het rollen lichtjes aan. Het deeg zal nu ongeveer 0,5cm dik zijn en het patroon is in het deeg zichtbaar.
Steek cirkels uit en plaats op een beklede bakplaat.
Bak ca. 10-12 minuten. Haal uit de oven en plaats de koekjes voorzichtig op een afkoelrek (ze zijn nog zacht als ze uit de oven komen). Nu haal je uit dit recept zo’n 80-120 koekjes, afhankelijk van de grootte van de koekjes. Het is zo’n recept dat je gebruikt om vooral koekjes uit delen. We houden van delen. Maar als zoveel koekjes toch wel wat veel is, kun je dit recept ook makkelijk halveren.
De koekjes waren hier in ieder geval een groot succes. Zowel qua design als qua smaak ;-).
Eet smakelijk!
[inlinkz_linkup id=723912 mode=1]
Dit kan nauwelijks een recept worden genoemd, het is eerder een eetbaar doet-het-zelf idee. Maar aangezien het zo’n enorme hit hier in huis was, moet ik dit gewoon delen. Het is echt heel makkelijk. Je hoeft hier echt geen keukenprinses of -prins voor te zijn. En de kinderen zullen door het dolle heen zijn! Volwassenen overigens ook, geloof mij maar. Kon mijn man er maar moeilijk vanaf houden 😉
Nu heb ik deze voor Pasen gemaakt, met een groen kleurtje om op gras te laten lijken en M&M’s in paaskleurtjes als eieren. Maar je kunt dit voor elke gelegenheid aanpassen. Gebruik andere chocolade, voeg een andere kleur toe (of geen kleur), gebruik andere soorten ontbijtgranen of verkruimelde koekjes.
100 g witte chocolade
1 theelepel kokosolie
50 g ongezoete gepofte rijst (ongeveer 2 kopjes)
Groene kleurstof
M&M’s
Pinda-M&M’s zijn het beste omdat die eerder eivormig zijn. Maar onze oudste lust absoluut géén pinda’s, dus koos ik voor gewone chocolade-M&M’s.
Smelt de chocolade met de kokosolie. Roer goed door en voeg een paar druppels kleurstof toe. Je zult op de foto’s in het recept zien dat ik de kleurstof heb toegevoegd NADAT ik de gepofte rijst er al doorgeroerd had. Dat was omdat ik het vergeten was (oeps). Gelukkig ging het goed. Maar het is in ieder geval makkelijker door elkaar te roeren als je de kleurstof eerder toevoegt.
Roer, wanneer je de juiste kleur hebt bereikt, de gepofte rijst erdoor.
Bekleed een bakplaat of groot bord met bakpapier en plaats er, met een eetlepel, hoopjes op. Druk er dan 3 M&M’s in en zet ze minstens 10 minuten in de koelkast.
Het resultaat: schattige kleine paasnestjes.
Je kunt ze bij kamertemperatuur bewaren, maar als het redelijk warm is kun je ze beter in de koelkast zetten. Niet dat temperatuur echt iets had uitgemaakt. Ze waren weg voordat ik met mijn ogen kon knipperen.
Eet smakelijk!
Houd jij van banaan-havermoutkoekjes? Ik in ieder geval wel. Heb er ook al ontzettend veel gebakken, maar dan eerder het soort ontbijtkoek: dikke, taaiere koeken, die wat zacht zijn. Totaal niet knapperig. En dat is natuurlijk helemaal in orde. Ik ben dol op die ontbijtkoeken, die je snel mee kan graaien als je ’s ochtends snel moet vertrekken en geen tijd hebt om even voor het ontbijt te gaan zitten. Of gewoon voor onderweg, als je een langere rit moet maken.
En het is onvermijdelijk dat je geen knapperig koekje krijgt als je met bananen bakt. Toch? Overbodig om te zeggen misschien, maar ik houd wel van een uitdaging. En ik denk dat het me, na een paar mislukte pogingen, toch gelukt is om een banaan-havermoutkoekje te bakken dat WEL redelijk knapperig is. Het is uiteraard niet zo knapperig als een cracker. Het is nog steeds een klein beetje taai, maar ook knapperig. En ik ben echt blij met het resultaat. Je proeft ook niet heel erg de banaan met elke hap, meer een vleugje banaan door het hele koekje. Volledig optioneel, maar ik heb er mini-chocoladedruppels aan toegevoegd, waardoor ze meer als een haver-chocolade-koekje smaken. Maar je kunt ze ook weglaten. Of juist andere extra’s toevoegen, zoals gehakte nootjes of gedroogd fruit (rozijnen, cranberries…).
Om ze eerder knapperig te krijgen, moet je de koekjes mooi dun maken. Hoe dikker het koekje, hoe zachter het binnenste zal zijn. Als dat juist is wat je wil, is dat helemaal oké natuurlijk. Pas de koekjes gewoon aan aan je eigen voorkeuren.
Ik heb van mijn koekjes met een heerlijke zuivelvrije mokka genoten. Hoe geniet jij van je koekjes?
PS: vind je ’t heerlijk om iets met bananen te bakken? Probeer dan eens dit gezonde bananenbrood!
Deze week stond helemaal in het teken van de verjaardag van onze oudste zoon, Sam. Op 27 januari werd hij 8 en dat hebben we goed gevierd met een kinderfeestje met zijn beste vrienden, een bezoek aan zijn favoriete restaurant (sushi!), dino-koekjes trakteren op school en een feest met vrienden en familie. Dus er werd heel wat gekookt en gebakken de afgelopen week.
We zijn op woensdag meteen na school thuis gestart met hotdogs. Daarna zijn we met 8 jongens naar een binnenspeeltuin gegaan, de Discovery Bay bij CenterParcs. Dat is een soort piratenwereld met een scheepswrak, watervallen, een hangbrug (heel gaaf!), zandstranden, rotsen om op en over te klimmen etc. De volwassenen (mama en papa dus) konden zelfs helemaal uitrusten. Gelijk nadat de jongens hun zwemkleren hadden aangedaan, waren ze vertrokken. Niet meer gezien. Ze kwamen alleen maar langs als ze honger of dorst hadden (en om even te komen vertellen dat ze ‘even naar de wc gingen’). Ze hadden de tijd van hun leven!
Vrijdag was zijn echte verjaardag en hij wilde koekjes trakteren. Eigenlijk wilde hij cupcakes met botercrème trakteren, maar botercrème of slagroom mag niet op school. Cupcakes zonder botercrème dan? Nee, echt niet, dat is veel te saai. Tenzij ik ze in dino- of drakenvorm kon maken. Uhm, oké… Zijn koekjes in een mooie vorm dan misschien iets? Dat gaat me wel lukken in een redelijk tijdsbestek. Oké. Maar dan dino-koekjes. Zucht…
Dus heb ik op donderdag koekjes gebakken. Een hoop. ‘We hebben minstens twee koekjes per persoon nodig, mama’. Tuurlijk, jongen, dan maak ik meer. ‘En kunnen we nog extra maken zodat we ook thuis koekjes hebben? Ik wil er ook! Anders hebben alleen Sam en zijn klasgenootjes koekjes, en ik niet! Dat is zo niet eerlijk Ik wil ook koekjes!!’… theatraal gebracht door onze jongste zoon, alsof de wereld zou vergaan als hij niet ook wat van deze koekjes zou krijgen. Dit recept is voldoende voor ca. 75 redelijk grote koekjes. Maar het recept kan makkelijk worden aangepast voor minder. Of meer. Een ander recept, dat ook perfect is voor uitsteek-koekjes, is het recept voor boterkoekjes.
Om de koekjes wat chiquer te maken, heb ik letterstempels gebruikt om zijn naam en leeftijd in het koekje te drukken. Die heb ik afgelopen jaar bij Tchibo in Duitsland gekocht. Ik ben nogal een verzamelaar als het op kook- en bakspullen aankomt en mijn man kon alleen maar weer met zijn ogen draaien toen we in die winkel stonden. Hij is het ondertussen wel gewend en laat de vraag ‘heb je dat nu echt nodig’ voortaan achterwege. Ben toch maar blij dat ik ze toen heb gekocht. Sam was helemaal happy toen hij ‘zijn’ koekjes zag. Dus ik zeg: missie volbracht :).
Maar dat was nog niet alles. Op vrijdagavond zijn we naar Sams favoriete restaurant gegaan om sushi te eten. En als je denkt dat hij dan de meer kindvriendelijke gerechtjes kiest, zoals gefrituurd varkensvlees of kipspiesjes… dan vergis je je toch mooi. Zo ook de eigenaar (die er volgens mij wel spijt van kreeg dat kinderen voor het all-you-can-eat concept naar hun leeftijd betalen, met € 1,- per jaar). Om maar een paar gerechtjes te noemen: Thaise kerriesoep, Nigiri met zeebaars en makreel, Spicy Tuna Maki…
Zaterdag vierden we dan feest met vrienden en familie. En wederom geen saai thema. Alsof dat een optie was… Na jaren dino-taarten te moeten maken, kon ik echt niet wéér een design voor een dino-taart verzinnen. Als je bedenkt dat ik elk jaar twee dino-taarten moest maken, aangezien ze natuurlijk allebei zo’n taart wilden, kom je toch al gauw aan zo’n 8 dino-taarten de afgelopen jaren. Minimaal. Inspiratie is dan ver te zoeken. Gelukkig was Sam het ermee eens iets anders te doen. ‘Mama, kun je een draken-taart maken?’ Oh, jee…
Denk, denk, denk… Terwijl ik maar weer eens één van mijn favoriete webwinkels aan het afstruinen was, kwam ik SILLI® van Silli.Creations tegen. Dat is een twee-componenten siliconen ‘klei’ die, eenmaal goed gekneed, gebruikt kan worden om je eigen mallen te maken. Zo gaaf! Ik heb een kleine draak van Playmobil® gebruikt (lijfje en vleugels) en voilà, ik had een mal om draken van fondant te maken! Hoe cool is dat?!?!
Hoe dan ook, het heeft nogal indruk op een zekere 8-jarige gemaakt ;-). Dat was voor de kinderen toch wel een hoogtepunt van het feest.
Nu weer even terug naar die koekjes. Hier is het recept, veel bakplezier 🙂
En ja, ook ik heb ik er nog entje voor je. Deze koekjes zijn superschattig en ongelooflijk lekker. EN… je hebt maar een paar ingrediënten nodig en zijn zijn in een flits klaar. Je kunt al na zo’n 30 minuten van deze schatjes genieten.
Maar eerst, laten we eens een Christmas Tag doen. Ik heb dit nog nooit gedaan, maar ik vind het wel heel leuk. Ik werd geïnspireerd door Sarah van Ups & Downs, Smiles & Frowns (leuke blog). Als je alleen het recept wilt, scrol gewoon naar beneden ?
WAAR ZOU JE DE FEESTDAGEN WEL EENS WILLEN DOORBRENGEN?
In 2001 ben ik samen met mijn man naar Denemarken verhuisd. Toen de eerste kerst dichterbij kwam, kreeg ik echt vreselijk heimwee. En verlangde ik naar de kerstkoekjes, die mijn moeder en oma vroeger bakten.
Jaren daarvoor had ik van mijn moeder al ooit een oud Duits bakboek gekregen, vol met traditionele en, voor die tijd, moderne bakrecepten. Ik had nooit eerder gebakken, maar ik verlangde zo naar die kerstkoekjes, dat ik door dat bakboek ben gaan neuzen en op goed geluk ben gaan bakken. We hadden dat jaar Vanillekipfel (vanillekoekjes in de vorm van een maan, maar tegenwoordig maak ik ze gewoon rond, dat scheelt tijd), kokosmakronen en Butterplätzchen (boterkoekjes), en ze waren LEKKER!
Maar ik miste nog steeds één recept en dat stond niet in dat boek. Ik wilde persé de sneeuwballen van mijn moeder. Dus belde ik haar op en vroeg om het recept. Maar dat kon ze zich niet meer herinneren. WAT?? Je hebt ze tig jaar, elk jaar, gemaakt, en nu kun je je niets meer van het recept herinneren? Oh, ik weet zeker dat het haar manier was om mij terug te pakken op het feit dat ik naar Denemarken was verhuisd. Dat vond ze namelijk totaal niet tof.
Dus belde ik haar. Elke dag. Tot vervelens toe. Ik weet niet hoe hoog onze telefoonrekening die maand was. Als ie hoog was, heeft mijn man in ieder geval niets gezegd. Hij wist tenslotte ook hoe desperaat ik was.
Dan eindelijk, tig telefoontjes later, kwam ze met het recept op de proppen. Soort van, dan. Want ze gaf me alleen de ingrediënten door. Op de één of andere mysterieuze wijze wist ze nu wel wat erin moest, maar niet wat ze ook alweer met de ingrediënten moest doen. Tuurlijk. Maar goed, ik ging er maar niet verder op in, ik wist in ieder geval wat ik in huis moest halen. Ik was er zeker van dat ik er wel uit zou komen. En… het is me inderdaad gelukt. Het recept deel ik nu graag met jullie. Inclusief de instructies 😉
300 g witte chocolade*
300 g poedersuiker
250 g zachte ongezouten boter
200 g geraspte kokos
*Voor de bruine ballen: 200 g melkchocolade en 100 g pure chocolade
Klop de boter en poedersuiker tot een luchtig geheel.
Smelt de chocolade au bain-marie.
Terwijl je klopt, voeg je de gesmolten chocolade langzaam toe.
Op de foto’s zie eenmaal voor de witte truffels, eenmaal voor de bruine truffels.
Als alles goed gemengd is, roer je 50 gram van de geraspte kokos erdoor. Doe de rest van kokos in een schaal of op een diep bord.
Zet het mengsel in de koelkast om wat op te laten stijven. Wanneer het nog te zacht is, kun je er geen ballen van draaien. Als het te stijf is geworden, kun je er weer niet makkelijk meer porties met een lepel uit halen. Is dat laatste het geval, laat zo’n 10 minuten buiten de koelkast staan, zodat het makkelijker gaat.
Zelf smeer ik het mengsel nu eerst uit op een met bakpapier beklede bakplaat uit en zet het dan in de koelkast. Eenmaal voldoende opgestijfd haal ik de plaat eruit en snijd het hele blok in stukjes. Dan is alles al mooi geportioneerd en kan ik van de bokjes balletjes draaien.
Rol vervolgens elk balletje door de resterende kokosrasp. Zet de ballen tot gebruik wel weer in de koelkast. Op kamertemperatuur worden ze snel zacht. Haal ze zo’n 15 minuten voor je ze op tafel wil zetten uit de koelkast. In de koelkast blijven ze ook zeker zo’n 3 à 4 weken goed. Als ze zo lang overleven J.
Dit recept maak ik inmiddels al ruim 15 jaar en het is en blijft het meest gevraagde recept voor de kerstdagen.
Hemels…
Eet smakelijk!
Het basisrecept is eigenlijk heel makkelijk. Als eerste meng je alle ingrediënten snel tot een vast deeg. Ik maak dan meestal 2 rollen, met een diameter van zo’n 5 cm. Dan wikkel ik ze in huishoudfolie en leg ze een uur in de koelkast. Dan snijd ik ze in rondjes van zo’n 0,5 cm dikte.
In plaats van de rollen makkelijk in rondjes te snijden, zou je het deeg dus eigenlijk even moeten kneden, in lange dunne ‘slangen’ rollen (zo noemde ik ze altijd) en dan in even grote stukken snijden. En van die stukken vorm je dan mooi halvemaantjes. Ik was alleen nogal slordig in het maken van die halvemaantjes en dus besloot ik op een dag gewoon rondjes van een rol te snijden en die af te bakken. Noem het luiheid, maat het uiteindelijke koekje smaakt er niet minder om! En ik heb sindsdien geen halvemaan meer gebakken.
Dus, heb ik de beroemde ‘Vanillekipfel’ omgedoopt tot vanillekoekjes. Nou ja, dat zijn ze nu natuurlijk ook gewoon. Geen halvemaankoekjes meer.
260 g bloem
1 eigeel
snufje zout
merg van een vanillestokje
80 g poedersuiker
100 g gemalen amandelen
200 g koude boter, in stukjes gesneden
Om in te wentelen:
4-5 l witte suiker
zakje vanillesuiker (optioneel)
Zeef de bloem in een grote kom en maak in het midden een kuiltje.
Voeg eigeel, zout, uitgeschraapte merg van het vanillestokje, poedersuiker (gezeefd), gemalen amandelen en de boter toe in het kuiltje.
Snijd/hak met een mes de ingrediënten in de bloem.
Kneed dan alles snel tot een deeg.
Verdeel in tweeën en maak van elk stuk een rol met een doorsnede van zo’n 5 cm. Wikkel de rollen in huishoudfolie en leg een uur in de koelkast.
Verwarm de oven voor op 180°C.
Snijd dan de rollen in schijfjes van ongeveer 0,5 cm dikte en leg ze op een bakplaat met bakpapier.
Bak 10-12 minuten.
Doe 4-5 lepels suiker in een schaaltje en voeg er eventueel een zakje vanillesuiker eraan toe.
Pak elk koekje voorzichtig op (ik gebruik twee vorken, want de koekjes zijn heet) en wentel ze door de suiker. Maar let goed op, de koekjes zijn heet en nog zacht en breekbaar.
Laat volledig afkoelen voordat je ze in een doos doet. Luchtdicht verpakt zijn ze enkele weken houdbaar. Als je ze niet veel eerder la op hebt, tenminste.
Eet smakelijk!
Later, ik denk in mijn tienerjaren, heeft mijn moeder de taak overgenomen. Nu bak ik ze dus. Toen ik klein was vond ik versierde koekjes met een glazuur en parels echt superlekker, maar nu vind ik ze zo, zonder iets, het allerlekkerst. Ze zijn zoet en vol smaak, jammer om de eigen smaak dan met een suikerglazuur te maskeren. De jongens vinden ze ‘kaal’ ook het lekkerst, maar het blijft wel een leuke bezigheid met de kinderen om een middagje koekjes te versieren. Dan bak ik graag een extra portie J
Het is echt een heel simpel recept. Meng alle ingrediënten en kneed tot een deeg . Ik vind het heel fijn om mijn keukenmachine hiervoor te gebruiken, maar het kan natuurlijk heel goed met de hand.
Zet zo’n 30 minuten in de koelkast. Rol het deeg uit en steek de koekjes in de gewenste vormen uit. Het is belangrijk dat het deeg gekoeld is om uitlopen in de oven te voorkomen. Om het jezelf makkelijk te maken, kun je het beste het deeg eerst in vieren delen en vervolgens elk deel tot een schijf vormen. Wikkel elke schijf in huishoudfolie en leg in de koelkast.
Pak er telkens één schijf uit om te verwerken. Bak de koekjes meteen af. Als je klaar bent voor de volgende ronde, pak je de volgende schijf deeg uit de koelkast.
Vaak gebruik ik andere uitsteekvormpjes dan het jaar ervoor, soms gewoon dezelfde. Er is tegenwoordig zo’n grote keuze in vormpjes en zelfs stempels, dan is het echt leuk om te variëren.
De jongens konden bijna niet wachten tot de koekjes waren afgekoeld. Hoop dat we met kerst nog een paar over hebben 😉
Eet smakelijk!
Ook lekker: Vanille Pudding Koekjes!
