Lieve Zoë,

Alweer 13 jaar geleden,

Een eeuwigheid en een oogwenk tegelijk,

Bijna geen dag gaat voorbij,

Dat ik niet een keer naar de hemel kijk.

∞

Soms denk ik aan hoe het zou zijn geweest,

Jij in ons midden, elke dag weer,

En dan mis ik je,

Niet minder, nee, steeds een klein beetje meer.

∞

Je broertjes weten nu ook,

Dat jij hebt bestaan,

Ook zij hebben de wens,

Dat jij nooit van ons had hoeven gaan.

∞

Zij weten dat jij daarboven voor ons straalt,

Een sterretje, zo helder, en toch zo zacht,

Dat er altijd zal zijn voor ons,

En in stilte op ons wacht.

∞

Te vroeg heb jij je vleugels gekregen,

En ben je van ons heen gegaan

Ik houd me vast aan de gedachte,

Dat jij te mooi was voor dit bestaan.

∞

Nooit zullen we je lach horen,

Geen kus, geen knuffel en dat soort zaken,

Nooit zullen we eens kunnen ruziën,

Om het daarna weer goed te maken.

∞

Er is veel wat we nooit zullen kunnen doen,

Maar één ding is zeker, lieve meid,

Door jou werden we voor het eerst mama en papa,

Voor ons blijf je onze dochter en grote zus, voor altijd.

∞

Liefs van papa, mama, Sam & Noah

Zoë *18 maart 2005†